Η εξ’ ολοκλήρου ανακατασκευή της κατοικίας αυτής στην Κηφισιά σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου στη ζωή του κτιρίου και την προσαρμογή του στις απαιτήσεις κατοίκησης των καινούριων ιδιοκτητών, αλλά και τις νέες προδιαγραφές εξοικονόμησης ενέργειας.
Χτισμένη σε δύο στάδια από το 1975 έως το 1990, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός φορέα από οπλισμένο σκυρόδεμα με οριζόντιες πλάκες, κατακόρυφη κυκλοφορία και μικρά ανοίγματα προς τον κήπο. Ο υπάρχων διαχωρισμός σε οριζόντιες ιδιοκτησίες καταργείται, και στη θέση του δημιουργείται μια ενιαία κατοικία σε τρία επίπεδα, με χρήσεις εστίασης και τον κύριο χώρο του καθιστικού στο ισόγειο. 
Η απαραίτητη ενεργειακή αναβάθμιση και ταυτόχρονα μια σειρά από επεμβάσεις εκμεταλλεύονται την αποσπασματικότητα του τρισδιάστατου φορέα και τον ενεργοποιούν σε συγκεκριμένα σημεία.
Ο ισόγειος χώρος αφήνει τον περιβάλλοντα χώρο να εισέλθει στο εσωτερικό από τα καινούργια μεγάλα ανοίγματα. Πιο πάνω, στον κύριο χώρο διημέρευσης του πρώτου ορόφου, νέοι διαχωριστικοί τοίχοι απελευθερώνουν την υφιστάμενη κάτοψη δημιουργώντας προγραμματικές υπο-περιοχές. Το πρώην κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο που διατρέχει κατακόρυφα το κτίριο διαπερνά τον πρώτο όροφο με τα υπνοδωμάτια, όπου μια εσωτερική όψη με κρυφές πόρτες προστατεύει τους πιο ιδιωτικούς χώρους της οικογένειας. Στον δεύτερο όροφο η βιοκλιματική πέργκολα παρέχει σκίαση, λειτουργεί όμως και συμβολικά: σηματοδοτεί την επιστροφή της ζωής προς τα έξω με θέα τον καταπράσινο ορίζοντα. Σε αυτό τον δεύτερο όροφο υπάρχει η πρόβλεψη για την μετατροπή του σε ένα ανεξάρτητο διαμέρισμα για την κόρη των ιδιοκτητών, με δική του κουζίνα και λουτρό.